انواع سرمایه گذاری در بازار ارز دیجیتال
انواع سرمایه گذاری در بازار ارز دیجیتال : اصلی ترین نوع سرمایه گذاری در حوزه ارزهای دیجیتال، خرید و نگهداری یک ارز دیجیتال به امید افزایش ارزش آن و کسب سود در آینده است، اما اگر بخواهیم جزئی تر به موضوع نگاه کنیم، روش های سرمایه گذاری در فضای ارزهای دیجیتال عبارت اند از:
- خرید و نگهداری ارزهای دیجیتال (سرمایه گذاری بلندمدت)
- معامله (ترید) ارزهای دیجیتال (سرمایه گذاری کوتاه مدت)
- استخراج (ماینینگ) ارزهای دیجیتال (سرمایه گذاری روی شبکه)
- شرکت در اثبات سهام (سرمایه گذاری روی شبکه)
- شرکت در پیش فروش توکن (سرمایه گذاری روی ایده)
- خرید و نگهداری ارزهای دیجیتال (سرمایه گذاری بلندمدت)
انواع سرمایه گذاری در بازار ارز دیجیتال و خرید و نگهداری ارزهای دیجیتال (سرمایه گذاری بلندمدت)
همان طور که اشاره شد، مرسوم ترین شیوه سرمایه گذاری در این حوزه، خرید و نگهداری بلندمدت ارزهای دیجیتال به امید افزایش قیمت در آینده است که از آن در بین جامعه ارزهای دیجیتال به عنوان «هودل» یاد می شود.
هودل شكل تغییریافته عبارت «Hold» به معنای نگهداری است که خودش داستان جالبی دارد. سرمایه گذار پس از تحقیق کامل روی ارزهای دیجیتال، یک یا چند ارز دیجیتال آینده دار را انتخاب و خریداری می کند تا در آینده که ارزش آن افزایش یافت، دارایی خود را بفروشد و به سود برسد.
اگر قصد سرمایه گذاری بلندمدت را دارید، مهم ترین قانون فراموش نشود و این قانون آن است به حرف و پیشنهاد افراد بسنده نکنید. خودتان حتمأ تحقیق کنید و به یک نتیجه گیری دقیق برسید. چند قانون مهم دیگر:
و در بازارهای بی ثباتی مثل ارزهای دیجیتال، هیچ وقت بیش از چیزی که قادر به از دست دادنش هستید، سرمایه گذاری نکنید. فقط مقداری سرمایه گذاری کنید که اگر در یک سقوط شدید ۵۰ درصد از ارزش سرمایه خود را از دست دادید، مشکلی در زندگی شما ایجاد نشود.
و سرمایه گذاری در بازار نوپای ارزهای دیجیتال، بدون ریسک و دارای سود تضمینی نیست. اگر طرحی به شما سود تضمینی نجومی پیشنهاد کرد، به احتمال خیلی زیاد با یک طرح کلاهبرداری مواجه هستید.
و بعد از خرید یک ارز دیجیتال، مطمئن شوید که دارایی خود را در کیف پول شخصیتان ذخیره می کنید. نگهداری سرمایه در صرافی های خارجی بسیار خطرناک است، چون یک صرافی آنلاین هر لحظه در خطر هک قرار دارد و از طرف دیگر به دلیل بحث تحریمها، ممکن است صرافی دارایی کاربران کشورهای تحت تحریم از جمله ایران را مسدود کند.
انواع سرمایه گذاری در بازار ارز دیجیتال و معامله (ترید) ارزهای دیجیتال (سرمایه گذاری کوتاه مدت)
معامله ارزهای دیجیتال با خرید و نگهداری (سرمایه گذاری بلندمدت) کمی متفاوت است. وقتی معامله یا همان «تردید» می کنید، بدان معناست که در قیمت پایین ارز دیجیتال می خرید و پس از افزایش قیمت در بازه های زمانی کوتاه، آن را می فروشید.
خریدوفروش های مداوم کاری است که یک معامله گر یا همان «تریدر» انجام میدهد. در این نوع فعالیت، آینده یک ارز دیجیتال اهمیت بسیار کمی دارد، چون شما قرار نیست آن را برای مدت زیادی نگهداری کنید و هدف فقط کسب سود سریع است.
فراموش نکنید معامله گری موفق نیازمند دانش و تجربه است. بازار معاملات بیت کوین و ارزهای دیجیتال پر از شکارچیانی است که برای تازه واردان دام پهن می کنند. نهنگ ها یا همان معامله گران دانه درشت در کمین شما هستند و باید این حقیقت را پذیرفت که بازار ارزهای دیجیتال خیلی قاعده مند نیست.
بسیاری از سرمایه گذاران مشهور، معامله ارزهای دیجیتال را به تازه کاران پیشنهاد نمی کنند؛ زیرا خطر ضرر در آن بسیار بالاست و معامله بدون دانش کافی بی شباهت به قمار نیست. همچنین ضمن آشنایی با اصول سرمایه گذاری و نحوه کار با صرافی های ارز دیجیتال، باید با تحلیل بازار هم آشنا باشید.
اگر در علم تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال خبره هستید و می خواهید معامله کنید، تریدرهای مشهور پیشنهاد می کنند که فقط مقدار کمی را به این کار اختصاص دهید و به سرمایه اصلی خود دست نزنید.
انواع سرمایه گذاری در بازار ارز دیجیتال و استخراج (ماینینگ) ارزهای دیجیتال (سرمایه گذاری روی شبکه)
استخراج یا همان ماینینگ ارزهای دیجیتال هم نوعی سرمایه گذاری محسوب می شود؛ سرمایه گذاری روی شبکه بلاکچینی. با تهیه سخت افزار یا دستگاه های استخراج می توانید از طریق استخراج ارزهای دیجیتال کسب درآمد کنید.
ریسک این کار از روش های قبلی بسیار بیشتر است، اما اگر اصولی و با تحقیقات کامل انجام شود، سودآوری چشم گیری دارد. البته در ایران حداقل تا زمان نوشتن این مقاله ، استخراج ارزهای دیجیتال نیازمند اخذ مجوزهای لازم از وزارت صنعت و همچنین پرداخت تعرفه صادراتی برای برق است که سودآوری را به شدت تحت الشعاع قرار میدهد.
به طور کلی از دستگاه های ای سیک ، کارت گرافیک (GPU) و پردازنده مرکزی (CPU) برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می شود. استفاده از CPU برای ماینینگ تقریب منسوخ شده و فقط چند ارز دیجیتال انگشت شمار مانند مونرو قابلیت استخراج با پردازنده مرکزی را دارند.
امروزه بیش از ۸۰ درصد فعالیت ماینینگ جهان با استفاده از دستگاه های مخصوص ایسیک انجام می شود و بیت کوین بزرگترین ارز دیجیتالی است که استخراج آن در حال حاضر فقط با دستگاههای مخصوص به صرفه است. برخی ارزهای دیجیتال هم فقط امکان استخراج با کارت گرافیک را دارند.
ماینینگ هم مانند هر سرمایه گذاری دیگری سودآوری تضمینی ندارد و عوامل زیادی در سودآوری آن دخیل هستند. بنابراین، نباید این طور فکر شود که فقط یک دستگاه استخراج را به برق متصل می کنید و بعد دستگاه برای شما پول چاپ می کند. در فصل ۱۱ مفصل در مورد ماینینگ و چگونگی انجام آن می خوانید.
شرکت در اثبات سهام (سرمایه گذاری روی شبکه)
در روش اثبات سهام، به جای قدرت پردازش سخت افزار، کاربران ارزهای دیجیتال خود را در کیف پول هایشان به شبکه اختصاص میدهند و شبکه از این توکنها برای تأیید تراکنش ها و حفظ امنیت استفاده می کند. در چنین سازوکاری، ایجاد بلوکهای جدید نیز با استفاده از همین توکن ها انجام می شود.
به عبارت دیگر، یک فرد برای انجام اثبات سهام باید ارز دیجیتالی را که از این الگوریتم استفاده می کند، انتخاب کند، مقداری از آن را بخرد و در کیف پولش به شبکه اختصاص دهد.
شبکه هر سال درصدی خاص به ارزهای دیجیتال او اضافه می کند. بنابراین، فرد علاوه بر سرمایه گذاری در یک ارز دیجیتال، می تواند با اثبات سهام سود بیشتری داشته باشد و همچنین افراد در ارزهای دیجیتالی ای سرمایه گذاری می کنند که به آن واقعا اعتقاد دارند.
در رویکرد اثبات سهام، نودها یا همان مشارکت کنندگان، با موجودی خود برای تأیید بلوکها و تضمین عدم تقلب فعالیت می کنند. در این روش، هر شخصی که بیشتر از دیگران ارز دیجیتال بخرد و به شبکه اختصاص دهد شانس بیشتری برای کسب درآمد خواهد داشت.
از همین رو، نودی که سهام بیشتری در اختیار شبکه بگذارد، شانس بیشتری برای ساخت بلوک بعدی خواهد داشت. نیاز به حداقل منابع محاسباتی و عدم مصرف برق از جمله دلایلی است که اثبات سهام به الگوریتم محبوبی بدل شده است.
تزوس، کاردانو، کازماس ، ترون، آنتولوژی و نئو بزرگترین ارزهای دیجیتالی هستند که از اثبات سهام استفاده می کنند. در زمان نوشتن این کتاب، اتریوم هم قرار است به زودی از اثبات سهام استفاده کند.
درآمد اثبات سهام خیلی بالا نیست و بیشتر برای افرادی توصیه می شود که بخواهند روی یک ارز دیجیتال سرمایه گذاری بلندمدت انجام دهند و با انجام اثبات سهام، علاوه بر سود اصلی سرمایه گذاری، سود بیشتری نیز به دست بیاورند. در بیشتر ارزهای دیجیتال، پاداش شرکت در اثبات سهام حداکثر هفت درصد در سال است.
شرکت در پیش فروش های توکن (سرمایه گذاری روی ایده)
در دنیای ارزهای دیجیتال، توسعه دهندگان و ایده پردازان می توانند بودجه توسعه پروژه خود را با فروش توکن های یک پروژه تأمین کنند. عرضه اولیه سکه یا همان ICO، روشی برای جذب سرمایه است که در آن توکنها یا همان ارزهای دیجیتال یک پروژه پیش از راه اندازی فروخته میشوند و افراد می توانند با خرید توکن ها در آن پروژه سرمایه گذاری کنند.
سرمایه گذاران فرض را بر این می گذارند که توکنها در آینده کاربرد خواهند داشت که باعث می شود در صورت موفقیت پروژه، ارزش آنها نیز بیشتر شود.
در یک مشارکت کنندگان با استفاده از ارزهای دیجیتال دیگر (اغلب بیت کوین یا اتریوم) یا ارزهای رایج (دلار یا یورو) در پروژه سرمایه گذاری کرده و در قبال پول هایشان توکن دریافت می کنند. ICO شباهت های زیادی با عرضه اولیه سهام دارد. برای درک بهتر این مفهوم، به این مثال توجه کنید:
یک مهندس نرم افزار به نام آقای ایکس ایدهای جالب به ذهنش می رسد که می تواند با استفاده از فناوری غیرمتمرکز بلاکچین، آن را عملی کند. فرض کنیم ایده او ساخت یک پلتفرم غیرمتمرکز برای تبلیغات است. او اسم توکن پلتفرم خود را «Adscoin» می گذارد که با آن تبلیغ دهندگان می توانند هزینه تبلیغات خود را به نمایش دهندگان تبلیغ پرداخت کنند.
بنابراین Adscoin یک توکن کاربردی است که اگر تعداد کاربران پلتفرم افزایش یابد و از این توکن بیشتر استفاده شود، قیمت توکن هم افزایش پیدا می کند. آقای ایکس تیم خود را جمع می کند تا ایده اش را هرچه سریع تر عملی کند، اما یک مشکل وجود دارد.
برای توسعه پروژه به بودجه و سرمایه نیاز است. او برای جذب سرمایه راههای مختلفی را پیش رو دارد. می تواند با یک سرمایه گذار حقیقی قرارداد ببندد یا با متقاعد کردن یک شرکت شتاب دهنده محلی، سرمایه مورد نیازش را به دست بیاورد.
اما حالا که در پروژه آقای ایکس، بلاکچین و توکن تعریف شده است، چرا از ICO استفاده نکند و از مردم برای جذب سرمایه کمک نگیرد؟ اما یک مشکل دیگر؛ وقتی پروژه هنوز آماده نشده است، چگونه توکن بسازد و به فروش برساند؟ در اینجا بلاکچین هایی مثل اتریوم که از قرارداد هوشمند پشتیبانی می کنند، به کمک او می آیند.
او با استفاده از پلتفرم اتریوم خیلی سریع مقداری توکن می سازد و به همراه تیمش یک وایت پیپر مینویسد و آن را در سایتی که برای ICO در نظر گرفته است، به همراه یکسری توضیحات اضافی از پروژه و تیم، قرار میدهد. سرمایه گذاران زیادی درباره پروژه او می خوانند و عده ای هم در آن سرمایه گذاری کرده و در قبال پول شان توکن دریافت می کنند.
حالا آقای ایکس با پول به دست آمده ایده خود را عملی می کند، سپس بلاکچین مخصوص خود را می سازد و توکنهای مبتنی بر اتریوم را به شبکه اصلی منتقل می کند. پروژه با موفقیت به اهداف خود می رسد، ارزش توکن های Adscoin چندبرابر می شود و افرادی که در آن سرمایه گذاری کرده بودند، مزه سودهای چند صد برابری را می چشند. البته این فقط یک روی سکه بود.
در روی دیگر سکه که بیشتر مواقع رخ می دهد، آقای ایکس پس از جذب سرمایه، از خیر پروژه و ایده اش می گذرد و با پول سرمایه گذاران، زندگی مجلل خود را آغاز می کند. حقیقت این است که اگرچه ICOها می توانند بسیار سودآور باشند، اما در اغلب موارد یا کلاهبرداری هستند یا ایده های جاه طلبانه توسعه دهندگانشان در نهایت به نتیجه نمی رسد و بدون هیچ گونه پاسخگویی به سرمایه گذاران رها می شود.
در سال ۲۰۱۷، سرمایه گذاران زیادی در رویای یک شبه ثروتمند شدن از سرمایه گذاری در ICOهایی که ادعای حل همه مشکلات جهان را داشتند، به خاک سیاه نشستند.
بنابراین به دلیل ریسک هایی که ICO ها می توانند برای سرمایه گذاران به همراه داشته باشند و با توجه به بی اعتمادی نسبت به این نوع جمع سپاری، روشهای دیگری برای جایگزینی با آن ابداع شده اند.
عرضه اولیه صرافی یا به اختصار IEO شکلی مشابه با ICO دارد، با این تفاوت که در یک صرافی بزرگ ارز دیجیتال برگزار می شود و سرمایه گذاران برای خرید توکنها به صرافی مراجعه می کنند. در واقع، برخلاف عرضه اولیه سکه که مستقیما از سوی تیم یک پروژه برگزار می شود، عرضه اولیه صرافی، توسط یک صرافی به نمایندگی از یک استارت آپ و با هدف جمع آوری سرمایه در ازای فروش توکن مدیریت می شود.
بسیاری از صرافی های ارز دیجیتال شروع به پذیرش IEOها کرده اند که طلایه دار آنها صرافی بایننس است. از آنجایی که صرافی های بزرگ ارز دیجیتال پیش از برگزاری پیش فروش توکنها، بررسی های لازم را انجام میدهند، در نتیجه ریسک کلاهبرداری در این روش تا حد زیادی کاهش می یابد؛ زیرا یک صرافی بزرگ بین سرمایه گذاران و تیم توسعه دهنده قرار دارد.
عرضه توکن اوراق بهادار یا به اختصار STO یکی دیگر از روشهای جذب سرمایه در دنیای ارزهای دیجیتال است که شباهت زیادی با ICO دارد، اما دارای ویژگی هایی است که ریسک سرمایه گذاران را کاهش میدهد و احتمالا به زودی جایگزین روش های قبلی خواهد شد.
به زبان ساده، در این روش جمع سپاری، توکنها باید دارای پشتوانه ای باشند که به عنوان اوراق بهادار ثبت شده است و نیازمند عبور از فرایندهای قانونی است. با توجه به اینکه قانون صحت مالکیت اوراق بهادار را تضمین می کند، در STO سرمایه گذاران نسبت به میزان سرمایه گذاری خود در پیشبرد پروژه نقش قانونی خواهند داشت
و همچنین توسعه دهندگان و تیم پروژه از نظر قانونی احراز هویت می شوند. در این فرایند، ریسک سرمایه گذاری به شدت کاهش می یابد و تعهد توسعه دهندگان به طور چشمگیری بیشتر است.
آکادمی تبریز فایننس یکی از برترین و بهترین آموزشگاه بازار های مالی در سطح شمال غرب و تبریز است.تبریز فایننس برگزار کننده دوره ارز دیجیتال دوره فارکس دوره بورس اوراق بهادار و پرایس اکشن است.اگر می خواهید درباره تبریز فایننس بیشتر بدانید می توانید از مقالات و جزئیات دوره ها ، اخبار های وب سایت مارا دنبال کنید.
