معرفی رمز ارز دش
بعد از معرفی بیت کوین در سال ۲۰۰۹ و سپس محبوبیت روز افزون آن در طی سال‌های بعدی، افراد و شرکت‌های فعال در حوزه‌ی ارزهای دیجیتال کم‌کم به فکر ایجاد نمونه‌های مشابهی افتادند که با داشتن همان مزایای بیت کوین، مشکلات و معایب آن را هم برطرف کند. از آنجایی که بیت کوین یک نرم افزار متن‌باز است، همه می‌توانند به کدهای آن دسترسی داشته باشند. این ویژگی باعث می‌شود که هر توسعه‌دهنده‌ای بتواند تغییرات مورد نظر خود را روی این کدها اعمال کرده و آن را در قالب یک محصول جدید عرضه کند. در دنیای نرم افزار به این عمل «فورک» (Fork) می‌گویند. ارز دیجیتال دش هم در واقع یک فورک از بیت کوین است. در این مقاله ابتدا به معرفی کامل این رمز ارز و تفاوت‌های آن با دیگر ارزهای دیجیتال می‌پردازیم و سپس با اشاره به مزایا و معایب آن، روش‌های خرید و فروشش را توضیح خواهیم داد. اینگونه اگر شما بعد از خواندن معرفی این رمز ارز راغب به خرید و سرمایه‌گذاری در آن شدید، می‌توانید به‌راحتی این رمز ارز را از داخل ایران تهیه کنید.
رمز ارز دش
ارز دیجیتال «دش» (Dash) ترکیبی از دو کلمه‌ی Digital و Cash است و اگر بخواهیم به‌صورت لفظی آن را ترجمه کنیم به کلمه‌ی «پول دیجیتال» می‌رسیم. البته قبل از اینکه به معرفی این رمز ارز بپردازیم جالب است بدانید که در ابتدا اسم انتخاب شده برای این ارز دیجیتال «اکس کوین» (Xcoin) بود که بعدها به «دارک کوین» (Darkcoin) و در نهایت به دش تغییر یافت.
ابتدا بیایید مفهوم اینکه گفتیم دش یک فورک از بیت کوین است را بهتر بفهمیم. همان‌طور که اشاره کردیم در دنیای نرم‌افزار به تغییر کدهای یک محصول و عرضه‌ی آن به‌عنوان محصولی دیگر فورک کردن می‌گویند. در بحث ارزهای دیجیتال هم چنین است؛ در واقع وقتی تغییرات در کد بیت کوین تغییرات ساده‌ای بوده و نیازی به محصول جدید (در اینجا یک ارز دیجیتال جدید) نباشد یک «فورک نرم» یا سافت فورک (Soft Fork) اتفاق افتاده است. در طرف دیگر اگر این تغییرات به حدی زیاد باشند که یک ارز دیجیتال جدید به وجود بیاید یک «فورک سخت» یا هارد فورک (Hard Fork) اتفاق افتاده است.
بنابراین ارز دش هم یک فورک سخت از بیت کوین است. در سال 2014 فردی به نام «ایوان دافیلد» (Evan Duffield) تغییرات اساسی در کدهای بیت کوین که در اختیار همه قرار دارد، اعمال کرد و ارز دیجیتال جدیدی به نام اکس کوین را به فعالان این حوزه معرفی نمود که همان‌طور که گفتیم بعدها به دارک کوین و در نهایت به دش تغییر نام داد. البته دش تنها ارز دیجیتالی نیست که از فورک کردن بیت کوین پدید آمده است. «بیت کوین کش» (Bitcoin Cash) هم یک فورک دیگر از بیت کوین است. اما اصلاً چرا چنین ارز دیجیتالی ایجاد شده است و تفاوت‌های آن با بیت کوین و دیگر ارزها در چیست؟ در بخش بعدی به این سوال مهم پاسخ می‌دهیم.
نحوه کار رمز ارز دش چگونه است؟
علت محبوبیت دش در سال‌های اخیر توجه ویژه و متفاوت آن به حریم خصوصی و سرعت تراکنش‌ها بوده است. به همین دلیل است که تراکنش‌های دش تقریبا آنی هستند و ردیابی‌شان هم غیرممکن است.
علاوه بر این‌ها، دش ویژگی‌های خاص دیگری هم دارد که قبلاً در دیگر ارزهای دیجیتال شاهد آن‌ها نبودیم. در حال حاضر هم این رمز ارز یکی از پیشتازان بحث حریم خصوصی در حوزه‌ی ارزهای دیجیتال است. در بخش بعدی با جزئیات بیشتری به این ویژگی‌ها خواهیم پرداخت.
فعلاً بیایید کمی بیشتر در مورد خود دش بدانیم. این ارز دیجیتال خاص توسط یک «سازمان خودمختار غیرمتمرکز» (Decentralized Autonomous Organization) مدیریت می‌شود. این سازمان‌ها در واقع به پلتفرم‌هایی گفته می‌شوند که در آن‌ها، تصمیم بعدی به کمک قراردادهای
هوشمند و رأی اعضای جامعه‌ی کاربران گرفته می‌شود. چنین سازمان‌هایی در حوزه‌ی رمزنگاری از اهمیت بالایی برخوردار هستند زیرا دو مشکل بزرگ همه‌ی پروژه‌ها را حل می‌کنند: حاکمیت و سرمایه.
جامعه‌ی کاربران دش از اعضای مختلفی تشکیل شده‌اند که هر کدام نقش مخصوص به خود را برای ادامه‌ی حیات و فعالیت امن شبکه ایفا می‌کنند. در یک طرف «گرههای استاندارد» (Standard Node) را داریم
که وظیفه‌ی انتقال پیام‌ها و تأیید تراکنش‌ها را برعهده دارند. مؤلفه‌ی بعدی این جامعه ماینرها هستند. این گره‌ها وظیفه‌ی تأیید بلوک‌های متشکل از تراکنش‌ها و اضافه کردن آن‌ها به بلاک چین را برعهده دارند. به جز این دو مورد، مؤلفه‌ی دیگری به نام «مسترنود» (Masternode) هم در دش وجود دارد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
نکته‌ی مهم در مورد دش این است که حدود ۱۰ درصد سرمایه‌ای که از طریق استخراج به وجود می‌آید، دوباره به اکوسیستم این رمز ارز برمی‌گردد. از این سرمایه برای توسعه‌ی پروژه‌های جدید در داخل جامعه‌ی کاربران استفاده می‌شود. به همین دلیل است که دش یکی از فعال‌ترین جامعه‌های کاربری را در بین رقبایش در اختیار دارد.
قابلیت های ارز دیجیتال دش
همان‌طور که گفتیم دش ویژگی‌های نوآورانه و خاصی دارد که تا قبل از معرفی آن‌ها، در هیچ ارز دیجیتال دیگری نظیر آن را ندیده بودیم. سه مورد از این ویژگی‌ها که نسبت به دیگر موارد از اهمیت بالاتری برخوردار هستند عبارتند
از داشتن گرههای اصلی یا مسترنودها، قابلیت ارسال آنی و قابلیت ارسال خصوصی. در قسمت‌های بعدی توضیحات بیشتر و مفصل‌تری در مورد هر یک از این سه ویژگی ارائه می‌کنیم ولی فعلاً بیایید به دیگر ویژگی‌های دش هم اشاره‌ی کوتاهی داشته باشیم.
ویژگی جذاب دیگر دش کارمزدهای بسیار پایین آن است. کارمزد میانگین یک تراکنش دش چیزی کمتر از یک سنت آمریکا است. این یعنی شما می‌توانید در طول روز هرچقدر که دل‌تان خواست به انجام تراکنش بپردازید و نگران هدر
رفتن سرمایه‌ی خود به‌خاطر کارمزدها نباشید. علاوه بر این، تفاوتی هم نمی‌کند که شما دش را به کدام نقطه‌ی زمین ارسال می‌کنید. کارمزد ارسال دش به یکی از اقوام در آن‌طرف دنیا به همان اندازه‌ی کارمزد ارسال دش به همسایه‌ی کناری‌تان است.
قابلیت مسترنودها
طبق ادعای سایت اصلی دش، داشتن مسترنود، مزایایی را در اختیار این رمز ارز قرار می‌دهد که بدون آن، چنین قابلیت‌هایی روی بلاک چین‌های دیگر ممکن نبودند. اما اصلاً منظور از یک مسترنود یا گره اصلی چیست؟ مسترنودها در واقع سرورهای قدرتمندی هستند که توسط مقادیر قابل توجهی از دش پشتیبانی می‌شوند. هدف از طراحی آن‌ها ارائه‌ی خدمات پیشرفته‌تر به کاربران و ایجاد حاکمیت در بلاک چین است. مفهوم مسترنودها از همان ابتدای ایجاد دش در سال ۲۰۱۴ با این رمز ارز گره خورده بود.
در واقع مسترنودها نوعی از گره‌ها (کامپیوترها) هستند که نسبت به گرههای معمولی وظایف و برتری‌های بیشتری دارند. برای مثال مسترنودها همواره یک کپی کامل از بلاک چین را به همراه دارند و خدمات پیشرفته‌ای مثل قابلیت ارسال آنی و قابلیت ارسال خصوصی را که در بخش‌های بعدی توضیح خواهیم داد، به کاربران ارائه می‌کنند. در عوض باید در ازای این خدمات، این گره‌ها دستمزدهایی هم دریافت کنند، که در بخش استخراج بیشتر به آن پرداخته‌ایم.
در واقع می‌توان گفت مسترنودها هم چیزی شبیه ماینرها هستند با این تفاوت که در بلاک چین‌های دیگر تنها ماینرها را داریم که وظیفه‌ی تأیید تراکنش‌ها را دارند و در دش علاوه بر ماینرها، مسترنودها را هم داریم که وظایف دیگری دارند. هر گره‌ای که بخواهد به یک مسترنود تبدیل شود باید چند ویژگی خاص داشته باشد. برای مثال اگر شما بخواهید یک مسترنود شوید باید حتماً حداقل هزار دش در حساب‌تان موجود باشد. علاوه بر این، داشتن یک آی‌پی استاتیک و سخت‌افزار قوی هم از دیگر ضروریات هستند.
قابلیت ارسال آنی
به طور میانگین، تأیید هر تراکنش بیت کوین حدود ۱۰ دقیقه طول می‌کشد. در طرف دیگر اما، انجام تراکنش‌های مالی دیگر شرکت‌ها مثل «ویزا» (Visa) یا «مسترکارد» (Mastercard) در عرض چند ثانیه تکمیل می‌شود. تفاوت زیاد است، این‌طور نیست؟ همین مشکلات و مسائل بود که باعث تردید فعالان حوزه‌ی ارزهای دیجیتال در مورد مقیاس‌پذیری و گسترش استفاده از بیت کوین گردید و ارزهای دیجیتال دیگر به وجود آمدند. دش با معرفی قابلیت «ارسال آنی» (InstantSend) سعی در رفع این مشکل کرده است. به کمک این قابلیت، تراکنش‌های دش تقریباً به‌صورت آنی توسط شبکه‌ی مسترنودها تأیید می‌شوند.
به این گونه است که در سیستم دش، شما هم می‌توانید از تراکنش‌های عادی آن استفاده کنید و یا از قابلیت ارسال آنی بهره ببرید. اگر تراکنش عادی را انتخاب کنید مجبور هستید برای تأیید تراکنش خود ۲.۵ دقیقه صبر کنید که باز هم نسبت به ۱۰ دقیقه‌ی بیت کوین زمان کمتری است. اما برای افرادی که برای آن‌ها همین ۲.۵ دقیقه هم زمان زیادی به نظر می‌آید یک انتخاب دیگر هم وجود دارد. اگر می‌خواهید تراکنش‌هایتان به‌صورت آنی پردازش شوند، می‌توانید از قابلیت ارسال آنی استفاده کنید. بدین ترتیب که کارمزد کمی را در نظر می‌گیرید تا مسترنودها تراکنش شما را خارج از نوبت و در عرض چند ثانیه تأیید کنند.
قابلیت ارسال خصوصی
دیگر مسئله‌ای که در مورد بلاک چین بیت کوین وجود دارد این است که کاملاً در معرض عموم قرار دارد. این یعنی هر تراکنشی که انجام می‌شود، هر کسی در سرتاسر جهان می‌تواند به بعضی از اطلاعات تراکنش دسترسی داشته باشد؛ از جمله آدرس عمومی فرستنده و گیرنده‌ی بیت کوین، ارزش تراکنش و تراکنش‌های قبلی که در آن‌ها این بیت کوین مبادله شده است. این موضوع برخلاف خریدوفروش با استفاده از ارزهای دولتی مثل دلار و تومان است که در آن‌ها فقط فرستنده و گیرنده از این جزئیات مطلع هستند.
قابلیت «ارسال خصوصی» دش (PrivateSend) به کاربران اجازه می‌دهد که حریم خصوصی را به تراکنش‌های خود بیفزایند. به همین دلیل تراکنش‌های دش نه تنها قابل ردیابی نیستند، بلکه هویت کاربرانش هم در معرض دید عموم قرار ندارد. این قابلیت به کمک مسترنودها ممکن شده است. حتی اگر تمام تراکنش‌های شما قانونی باشند ولی آیا واقعا دوست دارید که کل دنیا از سابقه‌ی تراکنش‌های شما باخبر باشند؟ به احتمال زیاد جواب شما یک نه بزرگ است! به همین دلیل این قابلیت یکی از نقاط قوت ارز دیجیتال دش نسبت به بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال به‌شمار می‌رود. حال که با سه ویژگی خاص دش آشنا شدیم بیایید نگاهی بیندازیم به مزایا و معایب این رمز ارز متفاوت.
مزایای ارز دیجیتال دش
یکی از مزیت‌های جالب ارز دش این است که چون تاریخچه‌ی تراکنش‌های آن مخفی است، مانند اسکناس و دیگر اشیای قیمتی قابلیت تعویض هم دارد. برای مثال یک اسکناس ۵۰ هزار تومانی را در نظر بگیرید. این اسکناس را می‌توان با هر اسکناس ۵۰ هزار تومانی دیگر تعویض کرد. یا مثلاً یک اونس طلا قابل تعویض با یک اونس طلای دیگر است و هیچ مشکلی هم پیش نمی‌آید. اما بیت کوین اینگونه نیست. اگر فردی تاریخچه‌ی تراکنش‌های یک بیت کوین را ردیابی کند و متوجه شود که از آن برای مبادلات غیرقانونی استفاده شده، ممکن است از قبول آن سرباز بزند. اما دش چون قابلیت ردیابی ندارد، همواره ارزش مشابهی خواهد داشت و می‌توان آن‌ها را با هم تعویض کرد.
همان‌طور که قبلاً هم اشاره کردیم، برتری دیگر دش نسبت به بیت کوین و سایر رقبا، سرعت بسیار بالای تراکنش‌های آن است به نحوی که در کمتر از ۱.۵ ثانیه تراکنش‌ها تکمیل می‌شوند و تمام شبکه می‌تواند آن را مشاهده کند.
علاوه بر این، هر دو طرف تراکنش‌های دش بدون نیاز به اطلاعات شخصی یکدیگر می‌توانند به مبادله‌ی این رمز ارز با یکدیگر بپردازند. البته این ویژگی مختص دش نیست و در دیگر ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک چین هم دیده می‌شود. از دیگر مزایای بلاک چین که در دش هم به چشم می‌خورد می‌توان به تراکنش‌های غیرقابل برگشت و آزادی در ارسال پول مجازی به هر فرد در هر کجای دنیا اشاره کرد.
ایده‌ی مسترنودها و نحوه‌ی فعالیت و عملکرد آن‌ها در شبکه هم یک نکته‌ی مثبت بزرگ برای ارز دیجیتال دش محسوب می‌شود. این نقش جدید باعث شده است که افراد فرصت‌های بیشتری به‌جز استخراج، برای کسب ارز دیجیتال داشته باشند و در عین حال شبکه نیز به حیات خود ادامه دهد.
اما تاکنون فقط در مورد مزایا و ویژگی‌های دش صحبت کردیم. یعنی این رمز ارز هیچ مشکل و نکته‌ی منفی ندارد؟ در بخش بعدی مشخص می‌شود.
معایب رمز ارز دش
شاید بزرگترین مانع در سر راه دش همین ویژگی عدم ردیابی آن باشد. از آنجایی که تراکنش‌های دش ناشناس و غیر قابل ردیابی هستند، برای همین این رمز ارز به انتخاب اول معاملات غیرقانونی تبدیل شده است.
برای مثال سایت‌های فروشگاهی دارک نت مثل «آلفا‌بی» (Alphabey) امکان خرید توسط چنین ارزهای دیجیتال ناشناسی را فراهم کرده است. علاوه بر این، امکان فرارهای مالیاتی هم وجود دارد، زیرا دولت‌ها نمی‌توانند
بفهمند که چه کسی کدام تراکنش را انجام می‌دهد. در واقع شما با استفاده از ارزهایی مثل دش تصمیم می‌گیرید که درآمد خود از سرمایه‌گذاری‌هایتان را برای کسی مشخص نکنید. این یعنی سازمان‌های مالی کشورها از ردیابی شما عاجز خواهند بود. به همین دلیل بسیاری از کسانی که به دنبال فرارهای مالیاتی هستند به استفاده از دش روی آورده‌اند.
البته با اینکه امکان کلاه‌برداری با استفاده از دش وجود دارد ولی باید به این نکته توجه کرد که کلاه‌برداران تنها درصد خیلی کمی از کاربران این رمز ارز را تشکیل می‌دهند.
از دیگر معایب دش هم می‌توان به مقبولیت پایین آن
در جوامع بین‌المللی اشاره کرد. به عبارت دیگر از آنجایی که دش نسبت به بیت کوین سابقه‌ی کمتری دارد، هنوز بسیاری از کسب‌وکارها و سازمان‌ها حتی اسم دش را هم نشنیده‌اند. مورد دیگر هم این است که به همین دلیل قیمت دش هم نوسان
دارد و هنوز به یک پایداری مناسب نرسیده است. این تغییر قیمت‌های روزانه ممکن است باعث سرد شدن کاربران از سرمایه‌گذاری در این رمز ارز شود. اما حالا که با ارز دیجیتال دش آشنا شدیم و نکات قوت و منفی آن را شناختیم، در آخر نگاهی هم خواهیم انداخت به نحوه‌ی استخراج دش و کیف پول‌های پشتیبانی‌کننده از آن.
چگونه دش استخراج کنیم؟
ابتدا بیایید یک مرور کلی در مورد اینکه اصلاً استخراج ارز دیجیتال به چه معناست داشته باشیم. به زبان ساده، استخراج ارز دیجیتال به معنای استفاده از رایانه‌های قدرتمند برای حل مسائل پیچیده‌ی ریاضی است.
اگر جواب آن‌ها صحیح باشد، یعنی این حق را دارند که یک بلوک جدید به بلاک چین بیفزایند. برای همین، زمانی که شبکه تأیید می‌کند که جواب صحیح درست است این بلوک به زنجیره متصل می‌شود و به پاس در اختیار گذاشتن قدرت سخت‌افزاری خود، به کسی که استخراج را شروع کرده است مبلغی از همان ارز دیجیتال پرداخت می‌شود.
نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که الگوریتم «هش» (Hash) این ارز دیجیتال با الگوریتم مورد استفاده‌ی بیت کوین تفاوت دارد. درحالی که بیت کوین از الگوریتم SHA-256 برای هش کردن اطلاعات داخل بلوک استفاده می‌کند، دش از یک الگوریتم جدید با نام X11 بهره می‌برد که توسط خود ایوان دافیلد طراحی شده است.
تفاوت دیگر این است که برخلاف دیگر سیستم‌ها که تمام پاداش استخراج نصیب ماینر می‌شود، در دش این رقم به سه قسمت تقسیم می‌گردد. بدین صورت که ۴۵ درصد پاداش نصیب ماینر می‌شود، ۴۵ درصد به مسترنودها می‌رسد و ۱۰ درصد باقی‌مانده هم به خزانه‌داری دش منتقل می‌شود تا از آن برای توسعه‌ی این رمز ارز استفاده شود.
بااینحال پروسه‌ی استخراج دش هم مانند استخراج دیگر ارزهای دیجیتال است. شما کامپیوتر خود را روشن می‌کنید، آن را به اینترنت وصل می‌کنید و می‌گذارید کار خودش را انجام دهد. البته امروزه سخت‌افزارهای مخصوصی برای استخراج ارزهای دیجیتال تولید می‌شوند که بهتر است به جای استفاده از رایانه‌ی خود از آن‌ها کمک بگیرید.
اما برای ذخیره‌ی دش خود، چه آن را از صرافی‌ها خریده چه آن را استخراج کرده باشید، نیاز به یک کیف پول دارید تا بتوانید ارزهای خود را در آن ذخیره کنید. در بخش پایانی به معرفی کیف پول‌های ارز دیجیتال دش خواهیم پرداخت.
کیف پول رمز ارز دش
همان‌طور که می‌دانید یک کیف پول دیجیتال کیف پولی است که برای ذخیره کردن ارزهای دیجیتال خود به آن نیاز دارید. امروزه کیف پول‌های بسیاری برای این کار به وجود آمده‌اند و حتی بعضی از صرافی‌ها خودشان کیف پول اختصاصی دارند. بااینحال استفاده از کیف پول صرافی‌ها برای مدت طولانی پیشنهاد نمی‌شود و بهتر است سریع‌تر ارزهای خود را به کیف پول‌های مخصوص منتقل کنید.
کیف پول دش هم انواع مختلفی دارد. در یک طرف کیف پول‌های آنلاین را داریم که در قالب سایت‌های اینترنتی، نرم‌افزارهای رایانه‌ای و اپلیکیشن‌های موبایل یا ترکیبی از این‌ها فعال هستند.
این کیف پول‌ها که به آن‌ها «کیف پول‌های گرم» (Hot wallets) هم می‌گویند، نسبت به کیف پول‌های اختصاصی صرافی‌ها از امنیت بیشتری برخوردار هستند ولی بازهم امکان از دست رفتن سرمایه در صورت هک شدن آن‌ها وجود دارد. از جمله کیف پول‌های آنلاین که از دش پشتیبانی می‌کنند، می‌توان به کیف پول الکترونیکی «اکسدوس» (Exodus) و «دش کور والت» (Dash Core Wallet) اشاره کرد.
در طرف دیگر هم کیف پول‌های سخت‌افزاری را داریم که جزو دسته‌ی «کیف پول‌های سرد» (Cold wallets) هستند و امن‌ترین کیف پول‌ها هم محسوب می‌شوند. دلیل این ادعا این است که شما خودتان مسئول نگه‌داری و محافظت از سخت‌افزاری که تهیه می‌کنید، هستید و چون اطلاعات حساس حساب شما فقط در این سخت‌افزار ثبت شده است امکان نفوذ به آن وجود ندارد.
اگر به فکر استفاده از این کیف پول‌ها هستید، باید آن‌ها را از فروشگاه‌ها بخرید. برای مثال می‌توانید از کیف پول‌های سرد «لجر نانو اس» (Ledger Nano S) یا «ترزور» (Trezor) استفاده کنید.
سخن پایانی
ویژگی‌های جالب دش است که باعث شده این رمز ارز هم اکنون جزو یکی از محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال قرار بگیرد. هدف ما از این مقاله آشنا کردن شما با دش و صحبت در مورد مزایا و معایب آن بود.
همچنین نحوه‌ی خرید و فروش آن را نیز به شما یاد دادیم و حتی کیف پول‌های مناسب را هم معرفی کردیم. ارز دیجیتال دش یک مثال فوق‌العاده برای نمایش آزادی و اختیار است که فناوری بلاک چین به ارمغان می‌آورد.
به احتمال بسیار زیاد در سال‌های آتی هم شاهد این خواهیم بود که دش یکی از بازیگران اصلی ارزهای دیجیتال باشد. پس اگر قبل از شروع خواندن مقاله در مورد سرمایه‌گذاری در این ارز دیجیتال تردید داشتید، اکنون می‌توانید انتخاب هوشمندانه‌تری داشته باشید.
آکادمی تبریز فایننس یکی از بهترین مجموعه ها در غرب کشور است که سعی دارد بستری مناسب برای علاقه مندان در حوزه ی ارز دیجیتال با برگزاری دوره هایی مثل دوره ارز دیجیتال و دوره پرایس اکشن نوین و دوره های دیگر ایجاد کند.شما می توانید با شرکت در این دوره ها سرمایه گذاری بی نظیری در کارنامه مالی خود ثبت کنید و به یک تریدر حرفه ای تبدیل شوید
