میدونی فیبوناچی زمانی چیه؟؟ 0 تا 100 فیبوناچی زمانی رو یاد بگیر
دنباله فیبوناچی و نسبت طلایی
به احتمال زیاد درباره نسبت طلایی مطالبی خوانده یا شنیده اید. از نسبت طلایی می توان برای توصیف همه چیز از ریزترین اجزای طبیعت مانند اتم ها تا بزرگترین اجسام مانند اجرام آسمانی استفاده کرد. این نسبت در ذات طبیعت است و بازارهای مالی نیز با این «نسبت طلایی» منطبق هستند.
دانشمندان از قرن‌ها پیش از این نسبت آگاهی داشتند. نسبت طلایی برگرفته از دنباله فیبوناچی است که به افتخار بنیان‌گذار ایتالیایی آن، «لئوناردو فیبوناچی» (Leonardo Fibonacci) نام‌گذاری شده است. در این دنباله، هر عدد برابر با جمع دو عدد قبلی است، یعنی دنباله ۱، ۱، ۲، ۳، ۵، ۸، ۱۳ و… است.
آنچه اهمیت بیشتری دارد این است که هرچه دنباله جلوتر می‌رود، خارج قسمت اعداد مجاور نسبت شگفت‌انگیزی دارند که تقریباً ۱٫۶۱۸ یا معکوس آن، ۰٫۶۱۸ است. این نسبت با نام‌های مختلفی از قبیل نسبت طلایی و میانگین طلایی شناخته می‌شود. اما، چرا این عدد تا مهم است؟ پاسخ این است که تقریباً همه چیز از لحاظ ابعادی به نسبت ۱٫۶۱۸ پایبند است، بنابراین به نظر می‌رسد این عدد نقش اساسی در اجزای سازنده طبیعت داشته باشد.
برای فهم این مساله نیازمندد مثالی از طبیعت هستیم. گل آفتابگردان است که مارپیچ‌های خلاف جهتی از تخمه دارند که نسبت قطر هر دور مارپیچ مجاور آنها ۱٫۶۱۸ است. این نسبت را میتوان در روابط بین اجزای مختلف در سراسر طبیعت مشاهده کرد. مثال دیگر: اگر خوب در آینه به خودتان نگاه کنید متوجه می شوید که بیشتر اعضای بدن شما یکی، دوتایی، سه تایی و … است. مثلا یک بینی، دو چشم، سه اندام حرکتی و پنج انگشت در هر دست دارید. تناسب و اندازه ها بدن انسان را میتوان طوری بر هم تقسیم کرد که به نسبت طلایی رسید. مولکول های DNA از این دنباله پیروی می کنند؛ هر چرخه مارپیچ دوگانه 34 انگستروم طویل و 21 34 انگستروم عریض دارد.
سوالی که مطرح می شود این است که آیا نسبت طلایی در امور مالی نیز وجود دارد؟ پاسخ مثبت است. در واقع، بازارهای مالی پایه ریاضیات کاملاً مشابهی با پدیده‌های طبیعی دارند.
کاربرد ابزار فیبوناچی در تحلیل تکنیکال
هنگام استفاده از ابزار فیبوناچی در تحلیل تکنیکال از سه نسبت طلایی ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد بیشتر استفاده می شود. ولی در صورت لزوم از ضرایب بیشتری نیز می توان استفاده کرد؛ مانند ۲۳٫۶ درصد، ۱۶۱٫۸ درصد، ۴۲۳ درصد و غیره. اغلب تحلیلگران معتقدند که در صورتی که از ابزار فیبوناچی صحیح استفاده شود می توان رفتار بازار را در ۷۰ درصد موارد با موفقیت پیش‌بینی کرد، بخصوص وقتی که در پی پیش‌بینی قیمت خاصی باشیم. برخی نیز معتقدند که محاسبات مربوط به این ابزارها بسیار زیاد و زمان‌بر و استفاده از آنها دشوار است. شاید بزرگترین عیب روش فیبوناچی پیچیدگی نتایج آن و در نتیجه عدم توانایی بسیاری از معامله‌گران در درک واقعی آنها باشد. اشتباهی که بیشتر معامله‌گران می کنند این است که روی سطح فیبوناچی به عنوان سطح حمایت و مقاومت اجباری تکیه می کنند. در حالیکه، آنها می‌توانند سطوح حمایت و مقاومت روانی را مانند سایر روش‌های تحلیل نمودار بررسی و تعیین کنند. بنابراین، سطوح فیبوناچی قاب‌ها و پنجره‌هایی هستند که تحلیلگران از آن زاویه نمودارها را مورد بررسی قرار می دهند. این قاب هیچ چیزی را پیش‌بینی نمی‌کند و شاید تأثیری در معاملات ندارد، اما بر تصمیمات هزاران معامله‌گر در معامله مؤثر است.
بنابراین، نباید به ابزار فیبوناچی به عنوان روش‌هایی جادویی نگریست، بلکه تنها به روشی که به بهبود عدم قطعیت تحلیل‌ها کمک می‌کند، نگاه کرد. در نتیجه، نباید ابزار فیبوناچی را مبنایی برای تصمیمات معاملاتی در نظر گرفت. چهار روش فیبوناچی شامل اصلاح، کمان، بادبزن، نواحی زمانی فیبوناچی می باشد. خطوط ایجاد شده توسط این ابزار فیبوناچی تغییر روند در زمان نزدیک شدن قیمت‌ها را نشان می‌دهند. در این مقاله قصد داریم در مورد نواحی زمانی فیبوناچی توضیحاتی را ارائه دهیم.
نواحی زمانی فیبوناچی کدامند؟
نواحی زمانی فیبوناچی یک اندیکاتور تکنیکال بر اساس زمان است. اندیکاتور به طور معمول با یک سوئینگ بالا (Swing high)، سوئینگ پایین (Swing low) بزرگ در نمودار شروع می شود. سپس خطوط عمودی به سمت راست امتداد می یابند و نشان دهنده مناطقی از زمان است که می تواند منجر به یک چرخش قابل توجه در سوئینگ بالا (Swing high)، سوئینگ پایین (Swing low) یا برگشت (Reversal) شود. این خطوط عمودی که مطابق با زمان در محور x نمودار قیمت هستند، بر اساس اعداد فیبوناچی هستند.
نواحی زمانی فیبوناچی ممکن است نقاط معکوس دقیقی را نشان ندهند. آنها مناطق مبتنی بر زمان هستند که باید از آنها آگاهی داشته باشید.
نواحی زمانی فیبوناچی فقط مناطق مهم بالقوه مربوط به زمان را نشان می دهند. هیچ توجهی به قیمت نمی شود. این منطقه می تواند کم یا زیاد جزئی یا زیاد یا کم باشد. نواحی زمانی فیبوناچی براساس توالی اعداد فیبوناچی است که نسبت طلایی را به ما می دهد.
نواحی زمانی فیبوناچی چگونه کار می کنند؟
نواحی زمانی فیبوناچی نیازی به فرمول ندارند، اما به درک اعداد فیبوناچی کمک می کند. همانطور که ذکر گردید در توالی اعداد فیبوناچی، هر عدد متوالی حاصل جمع دو عدد آخر است. دنباله به این ترتیب شروع می شود: 0 ، 1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 8 ، 13 ، 21 ، 34 ، 55 ، 89 ، 144 و غیره.
نواحی زمانی فیبوناچی اعداد هستند که به این زمان اولیه انتخاب شده اضافه می شوند. بنابراین، اگر تاریخ شروع 1 آوریل را انتخاب کنیم، زمان آن (0) است. اولین خط عمودی نایحه زمانی فیبوناچی در جلسه معاملات بعدی (1) ، دومین جلسه دو جلسه بعد (2) و سپس سه (3) ، پنج (5) و هشت (8) روز بعد ظاهر می شود، و غیره.
اگر با اضافه کردن نواحی زمانی فیبوناچی با دست، می توان از پنج عدد اول جلوگیری کرد، زیرا وقتی تمام خطوط عمودی روی هم قرار بگیرند، شاخص به خصوص قابل اطمینان نیست. بنابراین، برخی از معامله گران خطوط عمودی خود را 13 یا 21 دوره پس از نقطه شروع، آغاز می کنند.
برخی از پلتفرم نمودارها به شما امکان می دهند نقطه شروع (0) و اولین نقطه (1) خود را انتخاب کنید. این بدان معناست که شما می توانید میزان زمان (1) را انتخاب کنید. اعداد بعدی در توالی متناسب با زمان انتخاب شده خواهد بود.
نواحی زمانی فیبوناچی به شما چه می گویند؟
شناسایی یک نقطه شروع یک عنصر مهم اما ذهنی استفاده از نواحی زمانی فیبوناچی است. تاریخ یا دوره انتخاب شده باید یک تاریخ نسبتاً مهم باشد که نقطه کم یا زیاد باشد. هنگامی که اندیکاتور روی این تاریخ یا دوره اعمال می شود، خطوط عمودی در سمت راست نقطه شروع ظاهر می شوند. خط اول یک دوره بعد از نقطه شروع، خط بعدی دو دوره بعد ظاهر می شود و غیره.
همانطور که در بالا نشان داده شد، به طور معمول چند ناحیه اول نادیده گرفته می شوند، زیرا در اطراف نقطه شروع قرار می گیرند. خطوط عمودی که 13 نقطه یا بیشتر از نقطه شروع فاصله دارند، بیشتر قابل اعتماد هستند.
مناطق زمانی فیبوناچی اساساً به ما می گویند که پس از یک اوج یا کف، یک کف یا اوج دیگر می تواند 13 ، 21 ، 55 ، 89 ، 144 ، 233 … دوره بعد از نقطه اولیه رخ دهد.
نواحی زمانی فقط به زمان مربوط نمی شوند. بنابراین، نواحی زمانی ممکن است کف یا اوج را مشخص کنند، یا ممکن است نواحی قابل توجهی را مشخص کنند. این قیمت همچنین ممکن است نواحی زمانی را کاملاً نادیده بگیرد. اگر این چندین بار اتفاق بیفتد، قیمت به نواحی زمانی فیبوناچی نمی پیوندد، بنابراین یک نقطه شروع متفاوت ممکن است نتایج بهتری ارائه دهد. همچنین ممکن است نواحی زمانی فیبوناچی به ویژه برای یک دارایی خاص قابل استفاده نباشند.
معمولا برای تأیید معاملات یا تحلیل می توان از نواحی زمانی فیبوناچی استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر قیمت در حال نزدیک شدن به یک منطقه حمایت و همچنین یک منطقه زمانی فیبوناچی است و قیمت پس از آن افزایش می یابد، این دو روش یکدیگر را تأیید می کنند. یک نقطه پایین به طور بالقوه در دسترس است و قیمت می تواند در حال افزایش باشد. برای ارزیابی چگونگی افزایش قیمت ممکن است فرم دیگری از تجزیه و تحلیل مورد نیاز باشد، زیرا نواحی زمانی فیبوناچی نشان دهنده میزان حرکت نیستند. قیمت ممکن است پایین بیاید و سپس به طور قابل توجهی افزایش یابد، یا فقط ممکن است به طور موقت قبل از سقوط به پایین ترین سطح افزایش یابد.
چگونه می توان نواحی زمانی فیبوناچی را تنظیم و ساخت؟
به طور معمول، دو ابزار مبتنی بر توالی فیبوناچی وجود دارد:
1- مناطق زمانی فیبوناچی
2- مناطق زمانی فیبوناچی بر اساس روند.
علی رغم این واقعیت که اصل کلی محاسبه این ابزارها یکسان است، اما تفاوت اساسی بین آنها وجود دارد، زیرا مناطق زمانی فیبوناچی که بر اساس این روند بنا شده اند روند قبلی را پوشش می دهند و بنابراین از نظر ما یک ابزار عینی تر است.
اصل کلی ساخت مناطق زمانی فیبوناچی به شرح زیر است: در طی یک روند صعودی، یک معامله گر باید 2 اوج (یا قله) قابل توجه را انتخاب کند، و همچنین در یک روند نزولی معامله گر نیاز به انتخاب 2 کف قابل توجه دارد. در پلتفرم Olymp Trade ، در بخش “تجزیه و تحلیل تکنیکال” ، هنگام انتخاب این ابزار، فقط کافی است یک مورد اوج یا کف را انتخاب کنید. هنگامی که کف یا اوج را انتخاب کردید، مناطق زمانی فیبوناچی به طور خودکار صف آرایی می کنند.
مناطق زمانی فیبوناچی براساس روند از روند صعودی یا نزولی قبلی در شکل گیری آن استفاده می کنند. برای استفاده از این ابزار، ابتدا باید اصطلاحاً “خط پایه” را بکشید. این خط، بسته به جهت قبلی روند، از روند قبلی دنبال می کند، از ماکسیمم به مینیمم یا از مینیمم به ماکسیمم. خط پایه اساساً عنصر لازم برای محاسبه تعداد کندل های شمعی (یا میله های ژاپنی) است. هنگامی که خط پایه را ساختید، باید نقطه شروع را مشخص کنید ، که در سطح اولین ماکسیمم یا مینیمم روند جدید تنظیم شده است، به معنی لحظه اصلاح اول و روند جدید به دنبال آن.
به عنوان مثال در بخش تجزیه و تحلیل تکنیکال پلتفرمOlymp Trade ، که قبلاً به آن اشاره کردیم، این ابزار “بسط زمانی (Time Extension)” نامیده می شود و نیازی به ایجاد نقطه شروع نیست، کافی است خط پایه را مطابق روند قبلی ترسیم کنید. پس از این، مناطق زمانی فیبوناچی به طور خودکار صف آرایی می کنند.
چگونه می توان از نواحی زمانی فیبوناچی استفاده کرد؟
اصل استفاده از مناطق زمانی فیبوناچی بسیار ساده است. لازم است حرکت قیمت را هنگام نزدیک شدن به فواصل زمانی مشخص منطقه، خطوط نمایش داده شده در شبکه و نظارت بر تغییر قیمت هنگام عبور قیمت از این خطوط، کنترل کنید. اگرچه اصل کاملاً ساده است، اما یک نقطه ضعف قابل توجه وجود دارد. متأسفانه، نمی توان گفت که وارونه شدن تا چه اندازه قوی خواهد بود. این می تواند یک اصلاح کوتاه مدت باشد یا یک روند معکوس کامل باشد. بنابراین، اگر امکان پذیر است- برای تجزیه و تحلیل بهتر، ترکیب مناطق زمانی فیبوناچی با سایر ابزارها و اندیکاتورها ضروری است.
نواحی زمانی فیبوناچی در مقابل فیبوناچی اصلاحی (Fibonacci Retracements)
همانطور که قبلا گفتیم نواحی زمانی فیبوناچی خطوط عمودی هستند که دوره های زمانی آینده را نشان می دهند که در آن قیمت می تواند سوئینگ بالا (Swing high)، سوئینگ پایین (Swing low) یا برگشت (Reversal) ایجاد کند.
در عوض بازگرداندن فیبوناچی اصلاحی نواحی ای را نشان می دهد که قیمت ممکن است از پایین یا زیاد عقب بماند.Retracements مبتنی بر قیمت است و نواحی حمایت یا مقاومت را براساس اعداد فیبوناچی فراهم می کند.
نتیجه گیری
بدون هیچ دلیل منطقی، به نظر می رسد که تکنیک فیبوناچی و نسبت های آن، نقش نسبتا درست و دقیقی در بازار سهام اجرا می کند. معامله گرانی که با استفاده از روش تکنیکال معاملات خود را انجام می دهند، با استفاده از ابزار فیبوناچی سعی می کنند نقاط مهم را شناسایی کنند و احتمال برگشت قیمت سهام را حدس بزنند.
نواحی زمانی فیبوناچی یک شاخص ذهنی است از این جهت که نقطه شروع انتخاب شده توسط یک معامله گر متفاوت خواهد بود. همچنین، از آنجا که برخی از پلتفرم ها به معامله گر اجازه می دهند تا میزان زمان (1) را انتخاب کند، این موضوع به موضوعیت بیشتری می بخشد و می تواند به طور کلی سودمندی اندیکاتور را از بین ببرد.
اندیکاتور، اگر به درستی تنظیم شود، ممکن است نواحی از زمان را نشان دهد که قیمت می تواند بالا یا پایین باشد، اما ممکن است اینها اوج یا فرودهای جزئی یا بزرگ باشند. نواحی زمانی هیچ اطلاعاتی درباره میزان حرکت قیمت ها ارائه نمی دهند. آنها همچنین بندرت تاریخ دقیق چرخش را مشخص می کنند. این امر تعیین اینکه آیا اندیکاتور واقعاً پیش بینی کننده است یا به طور تصادفی در نزدیکی برخی نقاط معکوس ظاهر می شود ، دشوار می شود.
اندیکاتور نباید به تنهایی استفاده شود. آن را با تجزیه و تحلیل روند و قیمت و همچنین سایر شاخص های تکنیکال و یا تحلیل بنیادی ترکیب کنید. همانطور که یک اقتصاددان معروف به نام بورتون مالکیل (Burton Malkiel)، در کتاب خود به نام A Random Walk Down Wall Street این موضوع را بیان نموده است، که هیچ پیش بینی صد در صد، کامل و درستی را از روش های تجزیه و تحلیل تکنیکال که به طور کلی نتایجی از آنها گرفته شده است را نمی توان پیدا کرد و آینده بازار به طور دقیق و حتمی قابل پیش بینی نمی باشد.
اگر دوست دارید به صورت تخصصی فیبوناچی رو یادبگیری میتونی توی دوره ارز دیجیتال شرکت کنی و به صورت کامل تحلیل تکنیکال و انواع فیبوناچی رو یاد بگیری.
در مقاله بالا دانستیم که فیبوناچی یک اندیکاتور بر حسب زمان است و براساس آن نوسانات بالا و پایین تحلیل میگردد و تحلیل ان میتواند نتیجه ارزشمندی در ارز دیجیتال بورس و فارکس داشته باشد.شما میتوانیددر اکادمی تبریز فایننس تمامی دانش لازم با شرکت در دوره هایی نظیر دوره بورس اوراق بهادار و سایر دوره ها فرا گیرید.
لینک ثبت نام به دوره ارز دیجیتال در بجنورد (آنلاین و غیر حضوری)
برای ثبت نام در دوره ارز دیجیتال در سمنان روی این لینک کلیک کنید.
